 |
 |
بچه که بودم دوست نداشتم کسی بغلم کنه و دوست هم نداشتم
کسی رو بغل کنم ، احساس می کردم این طوری به غرورم لطمه
می خوره ، فکر می کردم در آغوش گرفتن و نوازش کردن مال بچه ها
است....
ولی الان دلم نمی خواد که بزرگ باشم .... دیگه فکر نمی کنم که
در آغوش گرفتن فقط مال بچه ها....
مثله اینکه هر چی بزرگ تر میشم بیشتر دلم میخواد بچه باشم ...
دوست ندارم ارتباطم با بچه ها از بین بره... دنیایی زیبا تر
از دنیای بچه ها نمیشناسم....
کاشکی می شد به هیچی فکر نکرد... مثل بچه ها
می گفت عا شقم ، دوستش دارم و بدون او هیچم و برای او زنده هستم...
او رفت و تنها ماند ....
زندگی کرد و معشوق را فراموش کرد...
از او پرسیدم از عشق چه می دانی ؟ برایم از عشق بگو....
گفت:عشق اتفاق است باید بشینی تا بیفتد!!!
گفت:عشق آسو دگیست ,خیال است...خیالی خوش...
گفت:ماندن است ....فرو رفتن در خود است....
گفت:خواستن و گرفتن و برای خود کردن است....
گفت: عشق ساده ست ، همین جاست دم دست و دنیا پر شده از عشقهای زود....
گفت: عشق دروغی بیش نیست....
*********************************
گفتم: تو عاشق نبودی و نیستی........
گفتم:عشق یک ماجراست ، ماجرایی که باید آن را بسازی....
گفتم:عشق درد است ...
گفتم:عشق رفتن است عبور است ، نبودن است...
گفتم: عشق تضاد است....
گفتم:عشق جستجوست ، نرسیدن است...... نداشتن و بخشیدن است....
گفتم:عشق آغاز است , دیر است و سخت است....
گفتم:عشق زندگیست ولی از یه نوع دیگه.....
**********************************
به فکر فرو رفت و گفت عاشق نبوده ام ...
گفتم عشق راز است ....
راز بین من و توست و بر ملا نمی شود ....
هیچ وقت پایان نمی یابد . مگر به مرگ.....
آهی سردی کشید....
دیگه هیچی نگفت....
سرشو انداخت پائین و آروم از پیشم رفت.....
**
 |
 |
