انسان با سه بوسه تکمیل می شود

 بوسه مادر که با آن پا یه عرصه خاکی می گذاری

 بوسه عشق که یک عمر با آن زندگی می کنی

  بوسه خاک که با آن با به عرصه ابدیت می گذاری 

تا دیده ام به روی جهان باز شد، زشوق
لبخند مهربان تو جان در تنم دمید
فریاد حاجتم چو برون آمد از گلو
دست نوازش تو به فریاد من رسید

کنار کوچه بچه های پس

تو بهت رعشه و رگ

گرد و سوزن

کنار مادرکهای شناور

روی سمفونی نفرین، شیون

کنار فقر گلبانوی ایثار، که می فروشه تنشو تیکه تیکه

کنار مرد دریا بغض خسته که وا می باره از هم چیکه چیکه

به من چه سرخی میخک تو مرداب

به من چه رقص نیلوفر روی آب

قفس، بارون کابوس کبوتر

به من چه کوچه باغ شعر سهراب

ستیز تگرگ و گلبرگ

مصاف آیینه و الماس

پیکار کبریت و خرمن

نبرد ارکیده و داس

خداحافظ.
[عناوین آرشیوشده]