من هيچ وقت تو بچگيم حس نكردم ممكنه بزرگ نشم و اين وسط ها مشكلي پيش بياد! يعني در واقع آرزوي شماره ي 5 ات واسم آرزو نبود... بيشتر شبيه انتظار بود تا آرزو!
حالا يك اعتراف باحال! اصلا مي دوني چرا كامنت گذاشتم!؟!؟ چون يك لحظه اون قسمت آخر رو كه خواستي دوستات رو دعوت كني رو خوندم و كلي شك زده شدم! واقعا شك زده شدم ها!
دونقطه . دي!
